Kraków w tamtych czasach w niczym jeszcze nie przypominał Krakowa znanego nam dzisiaj. Tylko Wisła płynęła tak, jak płynie, no i Wawel stał tam, gdzie stoi teraz. Na górze, w zamku, mieszkał król Krak, a na dole, pod zamkiem, mieszkał smok.
- Pójdziesz sobie?! - próbował go czasami przepłoszyć król Krak, wychylając się z okna swojej komnaty.
- A kysz, smoczysko przebrzydłe!
Ale smok niewiele sobie z tego robił.